انواع روش های تصفیه فاضلاب

همانطور که می دانیم هدف از تصفیه فاضلاب جلوگیری از آسیب به سلامت عمومی و حفاظت از منابع آب است.

تصفیه فاضلاب چیست ؟

تصفیه فاضلاب در کل به مجموعه فرآیندهایی گفته می‌شود که با استفاده از تجهیزات و تکنولوژی‌های مختلف، آب فاضلاب را از آلودگی‌های مختلف شامل مواد آلی، مواد شیمیایی و مواد بیولوژیکی پاکسازی و به حالت قابل قبول برای استفاده دوباره در مصارف مختلف تبدیل می‌کند.

این عملیات شامل چندین مرحله شامل تصفیه اولیه، تصفیه ثانویه و تصفیه پساب است.

متداول ترین روش های تصفیه فاضلاب

روش های تصفیه فاضلاب متفاوت هستند و با توجه به نوع فاضلاب تولیدی و کمیت و کیفیت آن انتخاب می شوند که در مطالب زیر به چند مورد آن اشاره شده است

• تصفیه فاضلاب به صورت فیزیکی (واحد فرایند های فیزیکی)

روش های تصفیه ای که در آن کاربرد نیروهای فیزیکی غالب است، به عنوان واحد فرایند های فیزیکی شناخته می شوند. روش هایی همچون غربالگری، اختلاط، لخته سازی، ته نشینی، شناورسازی و جذب سطحی نمونه هایی از واحد فرایند های فیزیکی می باشند. به عنوان مثال، جذب سطحی شامل حذف ترکیبات معین از فاضلاب بر روی سطوح جامد بر اساس نیروی جاذبه می باشد.

• تصفیه فاضلاب به صورت شیمیایی (واحد فرایند های شیمیایی)

روش های تصفیه ای که در آن حذف اجزای فاضلاب توسط افزودن مواد شیمیایی یا توسط دیگر روش های شیمیایی انجام می شوند، به عنوان واحد فرایند های شیمیایی شناخته می شوند.

رسوب گذاری، انتقال گاز، جذب سطحی و گندزدایی مثال های متداولی هستند که در تصفیه فاضلاب به کار می روند. در رسوب گذاری شیمیایی، رسوبات جداشده شامل اجزایی است که با مواد شیمیایی اضافه شده واکنش داده و همچنین اجزایی که از فاضلاب به صورت رسوب ته نشین شده خارج می شوند، می باشند. افزودن اکسیژن به آب، به منظور انجام واکنش های هوازی یکی از متداول ترین مثال های انتقال گاز است.

یک واحد فرایند های شیمیایی متداول استفاده از کلرزنی برای گندزدایی فاضلاب می باشد که بیش از یک قرن است که اجرا می شود.

• تصفیه فاضلاب به صورت بایولوژیکی (واحد فرایند های بایولوژیکی)

روش های تصفیه ای که در آن حذف اجزای فاضلاب توسط فعالیت بایولوژیکی انجام می شوند، به عنوان واحد فرایند های بایولوژیکی شناخته می شوند. تصفیه بایولوژیکی اساسأ برای حذف مواد آلی زیست تخریب پذیر حل شده یا کلوییدی موجود در فاضلاب استفاده می شود.

به طور اساسی، این مواد به 1) گاز هایی که به اتمسفر آزاد می شوند و یا 2) بافت سلولی بایولوژیکی که می تواند توسط ته نشینی و یا یک فرایند جداسازی دیگر حذف شوند، تبدیل می شوند.

تصفیه بایولوژیکی همچنین برای حذف نیتروژن و فسفر از فاضلاب به کار می رود.

با کنترل صحیح محیط زیست، در اکثر موارد فاضلاب می تواند به صورت بایولوژیکی حذف شود. بنابراین، این امر مسئولیت مهندس مربوطه است که اطمینان حاصل کند شرایط محیطی مناسب به طور کارآمدی ایجاد و کنترل شود تا تمامی اهداف تصفیه به درستی حاصل شود.