آب های خیلی خالص طبیعی از خلوص واقعی فاصله زیادی دارند و این ناخالصی ها ممکن است شیمیایی یا فیزیولوژیکی باشد. اغلب آب ها دارای مواد معلق و محلول هستند. مواد معلق ممکن است منشا گیاهی-حیوانی داشته باشد و یا حاصل ساییدگی زمین و دخول آن از راه شستشو در آب باشد. املاح موجود در آب ممکن است معدنی-گازی یا آلی باشد.
آبی که از نظر کلیه خصوصیات شیمیایی برای شرب-صنعت و کشاورزی مناسب باشد، می تواند به علت در برداشتن میکرو ارگانیسم های بیماری زا ارزش آشامیدن نداشته باشد.
همچنین آب هایی هستند که بعلت محلول داشتن بعضی ترکیبات شیمیایی قابل خوردن نیستند. حتی انحلال بعضی املاح یا عناصر شیمیایی به میزان جزیی در آب قابلیت آشامیدن آن را از بین می برد.
موضوع آلودگی آب ها با موادی که بطور جزئی در آب حل شده اند با پیشرفت های سریع و صنعتی و استفاده از ترکیبات جدید شیمیایی و ورود قسمتی از آنها در آب ها از طریق پساب حالت جدی تر و پیچیده تری پیدا کرده است.
ممکن است شرب یا مصرف آبی که یک ترکیب شیمیایی زیان آور دارد برای اولین بار هیچ زیان و ضرری تولید نکند. اما تکرار در مصرف آن مسمومیت های شدیدی در ارگانیسم داخلی بدن بوجود خواهد آورد.
نباید تصور کرد که کلیه ترکیباتی که به مقدار جزئی در آب حل شده اند برای انسان زیان آور هستند.
بلکه بعضی عناصر چون فلوئور و ید در مقادیر جزئی نه تنها زیانی ندارند بلکه فقدان آنها از نظر فیزیولوژیکی ضایعاتی در بدن تولید می نماید. و یا وجود مقادیری جزئی مس بعنوان کاتالیزر فعل انفعالات هموگلوبین خون را تسریع خواهد نمود.
املاح موجود در آب
برای اینکه اثرات سوء املاح موجود در آب از نظر غلظت جسم حل شده معین گردد، استانداردهایی انجام گردیده است. بجز موادی که به میزان خیلی جزیی در آب محلولند و مصرف آنها بیش از حدود استاندارد مسمومیت های شدیدی در انسان تولید میکند، درمورد سایر مواد محلول آب نباید تصور کرد آبی که مثلا کلسیم بیش از حدود استاندارد دارد قابل شرب نیست. بدیهی است وقتی انسان از آبی با کیفیت معین بکار می برد مدتی آز آب دیگری با کیفیت متغییر از آب اول استفاده نماید زمانی طول خواهد کشید تا سیستم فیزیولوژیکی بدن شخص به کیفیت جدید آب عادت نماید. این عادت را آب به آب شدن گویند. ممکن است بعضی املاح محلول آب همانگونه برای انسان زیان آور است برای سایر موجودات مخصوصاَ موجودات آبی نیز زیان بخش می باشد.
مقالات مرتبط
تصفیه آب خانگی
معیارهای آب آشامیدنی
کلیه فعالیت های انسان از نظر کشاورزی، چه صنعتی و مصارف شهری مستقیماَ به بهداشت عمومی مربوط است. به عبارت دیگر به آب ارتباط دارد و به جرات باید بگوییم زندگی بدون آب امکان پذیر نیست.
بدیهی است آب در مصارف مختلف باید از خصوصیات خاصی برخوردار باشد. کما اینکه آب مصرفی در صنعت باید مثلاَ سختی زیاد نداشته و از نظر ترکیباتی چون آهن و منگنز عاری باشد.
موادمعلق آن طوری نباشد که با ته شین شدن در کانال های و مجاری انتقال آب مانع جریان آب گردد. آبی که در کشاورزی به مصرف می رسد از نظر املاح و بعضی عناصر محلول نباید از حدودی تجاوز نماید. آب آشامیدنی علاوه از نظر ترکیب شیمیایی باید طوری باشد که بی میلی از طرف مصرف کننده نسبت به شرب آن ابراز نشود، بی درنگ بی بو و بدون طعم باشد.
همچنین نسبت به محیط اطرافش خورده یا رسوب کننده نباشد.
از همه مهمتر عاری از هرگونه باکتری و بیماری نیز باشد. یا آبی که برای پرورش موجودات آبی بکار میرود قطعاَ در مقایسه با آب های صنعتی و کشاورزی باید از کیفیت بهتری برخوردار باشد.
داشتن منابع آبی که بتواند نیاز تمام احتیاجات را تامین کند، امکان پذیر باشد. به عبارت بهتر تقریباَ هیچگاه از یک منبع آب نخواهیم توانست در کلیه مصارف زندگی استفاده کنیم. بخصوص آبی که از هر نظر برای آشامیدن باشد یا وجود ندارد و یا مقدار آن به اندزه ای ناچیزست که کفاف احتیاجات جوامع بزرگ بشری را نخواهد داد.
صنعت تصفیه آب
بعد از پیدایش صنعت تصفیه آب و پیشرفت هایی که در این زمینه نصیب انسان شد. خوشبختانه انسان توانست آبهای منابع گوناگون را با استفاده از روشهای تصفیه به آبی که مورد نیازش میباشد تبدیل نماید.
عواملی از آب های آشامیدنی که میتواند مورد قضاوت از نظر قابلیت شرب قرار گیرد، عبارتند از :
سختی کل، مجموع املاح محلول عناصری که به میزان جزیی در آب محلولند-عواملی بیماری زا -ترکیبات ازتی است.
سولفات آب آشامیدنی که ممکن است بصورت سولفات کلسیم منیزیم، سدیم باشد یکی از مشخصه های مهم آب است. مخصوصاَ سولفات سدیم و پتاسیم که بعلت لینت دهندگی در مصرف کننده آب اثرات سوئی باقی خواهد گذاشت. سولفات کلسیم بیشتر در آبهای صنعتی اهمیت دارد نسبت به آب های آشامیدنی. اگر آبی با سولفات کلسیم زیاد به مصرف شرب برسد دل دردهای شدیدی عارض خواهد گردید.
در آب های حاوی سولفوباکترسولفات ها در اثر فعالیت آنها به سولفور و یا SH₂ تبدیل و بوهای بدی تولید میشود. همچنین خوردگی هایی در جدار لوله ها بوجود خواهد آمد.
کلرور که اغلب بصورت ترکیبات کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم موجود است. در مقادیر زیادتر از ۳۰۰ تا ۳۵۰ میلی گرم در لیتر طعم شوری به آب میدهد. افزایش ناگهانی غلظت کلرور آب نشانه آلودگی آن است. مصرف آبهای با کلرور زیاد باعث خشکی مخاط دهان و بینی میگردد.
کربنات و بی کربنات آب ها که بوجود آورنده قلیایی هستند بیشتر در آبهای صنعتی از نظر ایجاد در رسوب اهمیت دارند. ترکیبات دیگر آب چون سیلیس، فسفات و غیره بیشتر از جنبه صنعتی و آلودگی آب مورد توجه است.
مواد آلی موجود در آب
مواد آلی همچون مواد شیمیایی در آب ممکن است منشا حیوانی یا گیاهی داشته باشد. در هردو صورت تجزیه پذیر بوده و به احتمال زیاد گازکربونیک و ترکیبات ازت تولید نماید. مواد آلی به مقدار کم و بیش در اکثر آب ها دیده شده است. مقدار آن از روی مصرف پرمنگنات لازم در محیط اسیدی جهت اکسیداسیون آنها تعیین میشود. در هرصورت یکی از مشخصه های آلودگی آب ها وجود مواد آلی در آنهاست.
گازهای محلول آب مثل گازکربونیک و اکسیژن در آب های آشامیدنی اهمیت چندانی ندارد. اما بعلت خاصیت خورندگی شدید هر دو گاز نقش آنها در مصارف صنعتی آب بسیار با اهمیت میباشد.
تجمع نقره در اعضای بدن باعث پیدایش بیماری نقره گردیده. همچنین باعث میشود نقره در لابلای ماهیچه ها درست مانند حالتی که نقره را در این محل ها تزریق کرده باشند رسوب نماید. Hill با مطالعات خود دریافت که نقره در غلظت های پایین میتواند بیماری مذکور را به وجود آورد و متاسفانه نقره های تجمعی نه از راه ادرار و نه از راه مدفوع خیلی قابل دفع نیستند.
نقره ای که در آبهای ضدعفونی شده باقی میماند ممکن است در حین شستشوی سبزی و میوه به آن چسبیده و وارد بدن گردد. براساس اطلاعات بدست آمده به میزان ۰.۰۶ تا ۰.۰۸ میلی گرم نقره از راه مدفوع قابل دفع شدن است. این همان نقره ای است که به سبزی یا میوه در حین شستن خواهد چسبید.
کیفیت آب بر اساس مواد شیمیایی موجود در آب
برای قضاوت در خوبی یا بدی آب از نظر مصارف گوناگون اقدام به نمونه برداری از مواد شیمیایی موجود در آب مینمایند. معمولا نمونه باید گویای کیفیت آب منبع باشد.
نمونه اخذ شده در آزمایشگاه مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج آن به حسب هر ترکیب بیان خواهد شد.
آنچه در یک صورت آزمایش شیمیایی آب میتواند نشان دهنده آلودگی آب باشد ارقام آزمایش آمونیاک-نیتریت-فسفات و مواد آلی است.
وجود آمونیاک یا محصول بعدی ناشی از اکسیداسیون آن نیتریت دال بر آلوده شدن آب با فاضلاب است. مقادیر جزئی فسفات و یا مصرف پرمنگنات جهت اکسیداسیون مواد آلی نیز دال بر آلودگی های آب است.
احتمالاَ تماس منابع آب با فاضلاب شهری است و چنین آبی را مشکوک با آلودگی مینامند و شرب آن هیچگاه قبل از ضدعفونی کردن با کلر و ترکیبات آن به نحوی که در آب ضدعفونی شده همواره ۰.۲ تا ۰.۳ میلی گرم در لیتر کلر باقیمانده موجود باشد و پاک بودن آب از طریق آزمایش باکتریولوژی مورد تایید قرار گیرد توصیه نمیشود.
مقالات مرتبط :
ممنونم از خدمات خوبتون واقعا از خریدم راضی هستم
خواهش می کنم باعث خوشحالی مجموعه بهسازآب می باشد
مناسب ترین قیمت محصولات تصفیه آب
امیدوارم در آینده بازهم ازمحصولات تصفیه آب بهساز استفاده کنید
خیلییی خوب
خوشحالیم که شما راضی هستید